Hup, nu samen naar buiten, niet opgeven en lekker wandelen!
In het kader van de maand van de opvoeding heeft klas L1TH (een mix van mavo- en havo-leerlingen van onze school) de afgelopen week gewandeld. In goed overleg hebben de mentoren meneer Brockötter (Freddy) en mevr. Dierssen (Wilma) de leerlingen ‘uitgedaagd’ om een wandeling van 20 km te maken.
Goed begin
De dag begon met een door ouders en leerlingen geregeld ontbijt in ons mentorlokaal. In het kader van: we lopen op voeding, werd er gretig gebruik gemaakt van het heerlijke en goed verzorgde ontbijt. Vervolgens gingen we op pad en tipten we de grens met Duitsland bijna aan door slingerende wegen aan de Oostkant van de N18 te pakken. Natuurlijk werd een stop gemaakt bij het beeld van De heiligste onzer heiligen: Tante Rikie van de Zwarte Cross.
Effe chillen
Na een kilometer of twaalf kwam de eerste pitstop in zicht bij Marianum in Groenlo. En het moet gezegd, ondanks de kleine pijntjes en hier en daar een blaartje, ging het iedereen soepel af. Maar effe zitten: daar waren we allemaal wel aan toe… Als de conciërges van Marianum in Groenlo dan ook nog eens een fantastische lunch klaar hebben staan, kan het niet meer stuk. Effe nog chillen met de vriendjes en vriendinnetjes die in Groenlo les hebben, zodat we rond einde schoolpauzetijd een beetje stijf in de spiertjes verder konden richting de eindstreep.
Shuilhut
Via het oude trampad liepen we veilig en met een mooie route naar Lievelde. Waarbij we onderweg de schuilhut aandeden waar tijdens de oorlog twee Duitse deserteurs, een Engelse piloot en enkele lokale mensen ondergedoken zaten. En dat maakte indruk…
Goede sfeer
Even verderop werd een stukje asfalt ingenomen om even bij te komen en wat lekkers naar binnen te werken. Ondanks het feit dat Wilma’s blaren pleisters ‘gewilde objecten’ werden en steeds meer spierpijntjes de kop opstaken, bleef de sfeer goed en gingen we weer op pad.
De laatste loodjes
Met nog twee kilometer te gaan, liepen de meesten op hun tandvlees, maar als de nood hoog is, is de redding nabij… De Arriva-buschauffeur van lijndienst 72 wist precies wat de kinderen nodig hadden: een lift. Spontaan stopte deze ‘barmhartige Samaritaan’ en liet de kinderen gratis en voor niets meerijden naar Lichtenvoorde en zette ze kort voor de meet, Marianum in Lichtenvoorde, af.
En de bezemwagen in de vorm van de twee mentoren? Die konden lekker lopen en zo hoort het…
Een ludieke afsluiting van een meer dan mooie dag. Eenieder die een bijdrage heeft geleverd aan deze geweldige ervaring, duizendmaal dank!
