Zeepkistenrace – hoe het allemaal begon…
We schrijven Borculo 28 juni 2024 ergens in de middag…. Na weken van lassen, zagen, schroeven, ploeteren en pleisteren was het eindelijk zover. De zeepkisten van Marianum staan klaar voor vervoer richting Borculo.
Wat is de zeepkistenrace?
Voor de Nono’s en de Wat’s kebeurt mensen… Al enkele jaren organiseren scholen uit de regio vanuit STO (Sterk Techniek Onderwijs) een zeepkistenrace. Hier kunnen leerlingen uit de onderbouw hun eigen zeepkist bouwen en deelnemen met hun eigen gebouwde creaties om zo snel mogelijk van een helling af te rijden. De snelste en de mooiste zeepkisten worden beloond met een prijs.
Recordaantal aanmeldingen
Marianum doet al enkele jaren mee aan deze challence. Ook dit jaar konden leerlingen zich als team inschrijven. Na de presentatie over de Zeepkistenrace konden de leerlingen zich gaan inschrijven. Gestaag kwam er een aanmelding binnen, in eerste instantie dacht IK (ondergetekende) en we dat het dit jaar zou tegenvallen qua aanmeldingen. Toen kwam het los: drie dagen voor de deadline (12 april) kwamen de namen binnen. Totaal 7 teams (30 leerlingen). Een recordaantal! Yeahh! Maar nu… hoe gaan we dat handelen? Oorspronkelijk zouden we ruimte hebben voor 4 teams, maar besloten werd om naar 5 teams te gaan met nog een reserveteam. 6 stuks dus… Loting georganiseerd op 19 april. Een spannend moment: welk team valt er af, welk team moeten we teleurstellen.. tijdens de loting zaten deceptie en vreugde hand in hand en konden we de lodderoogjes van het verliezende team niet weerstaan. Op dat moment besloten we dat ze toch allemaal maar mee mochten doen.
En hoe verder in de planning?
De kogel is door de kerk.. we hebben dus 7 teams, 30 jongens.. Hoe gaan we dit doen, tussendoor examens, gewone lessen derdejaars, ruimtes indelen, wie coördineert dit alles, assistentie, genoeg EHBO-dozen. Kortom CHAOS! Met schuiven, passen, meten, flexibiliteit, spontaniteit en creatief vermogen is het gelukt. Met dank aan Monique van Melis, mentoren en docenten die bereid waren medewerking te geven aan deze klus.
Materiaal verzamelen en wat gaan we maken?
De examens PIE/BWI waren gelukkig net achter de rug, ruimte was gecreëerd. Opdracht en routing waren simpel: idee bedenken, uittekenen, materiaal verzamelen en bouwen. De uitvoering was echter een beetje anders: 7 teams, 30 kerels uit klas 1 en 2 die materiaal aansleepten, een rondritje met conciërge de heer Ligtlee om de onderstellen her en der op te halen, en het technieklokaal stond in een mum van tijd barstensvol! “Wat zullen we maken?” vroeg de ene, terwijl de ander al druk aan het zagen was. Weer een ander team stond op 30 cm van elkaar schreeuwend ideeën te opperen. Toch was er een team bij dat erg gestructureerd te werk ging. Idee was al besproken, tekening gemaakt en in alle rust begonnen ze samenwerkend aan de klus!
In welke volgorde gaan we bouwen? Van kano tot band
Belangrijke details zoals “eerst meten dan weten” stonden niet echt in het script van vele teams. Terwijl de maximale afmetingen duidelijk bekend waren: 1 meter breed, 1,5 meter hoog en 2 meter lang. Team “De Berta’s” hadden een kano bemachtigd van 4 meter lang die ze op een onderstel wilden bouwen van 1,2 meter lang. Team “Gaan we weer falen?” begon al te bouwen met de carrosserie zonder dat ze een onderstel hadden en Team “Debielen op 4 wielen” kwam er (na een tip) achter dat ze al vrij snel op 1,6 meter hoogte zaten. Velen hadden als basis een skelter, die al snel in delen geslepen werd om te verlengen dan wel te verbreden. Buitenbanden werden eraf gehaald omdat er nieuwere beschikbaar waren. Maar na alle commotie van het aflepelen van de oude banden en het controleren op lekkages van de binnenbanden werden al snel de oude buitenbanden weer gemonteerd. Een plastic regenton werd een motorkap, een grasmaaieropvangbak werd een stoel en plastic buizen werden uitlaten. Na een paar kilometer lasdraad, tientallen slijpschijven, verzaagde planken, afgeknapte boren en een aantal pleisters begon alles vorm te krijgen. De vrachtwagen werd een taxi en de “weet nog niet precies” is een “weet nog niet precies” geworden.
De verschillende teams
De zeven teams hebben allemaal een eigen zeepkist gemaakt en ook een naam bedacht voor hun zeepkist. Deze vind je hieronder!
Debielen op 4 wielen – Londense taxi
Dit team heeft getracht een ouderwetse Londense taxi na te maken, maar helaas zijn de rondingen niet zo goed gelukt en is het allemaal een beetje FAKE. In dit team ging het niet vanzelf, terwijl ze dat soms wel dachten. Drie stappen voorwaarts en twee terug.
De 4 beunhazen – International 1246 tractor
De heren van dit team hebben de inspiratie gehaald uit de landbouw, zij bouwden een International 1246 tractor met uit de motorkap stekende uitlaten. Dit team heeft laten zien dat je met structuur en samenwerking een super mooi en degelijk resultaat kunt neerzetten. Keurig gedaan, mannen.
De Berta’s – Kanokist
Deze mannen hebben gekozen voor een gestroomlijnde lichtgewicht kano als basis, in hun ogen is dit de perfecte combinatie voor een overwinning. Hun KANOKIST wist daardoor ook de tweede snelste tijd neer te zetten. Ook hier werd samenwerking beloond! Super!
Vroom Vroom – regenton V8
Hun teamnaam verraadt het al: ze willen vol gas gaan met hun regenton V8, snelheid is niet helemaal gelukt. Maar op een solide onderstel hadden ze een regenton gebruikt als motorkap en dit pakte zeer goed uit! De creatie van dit team was zeer gedetailleerd en niet voor niets hebben ze hiermee de eerste prijs gehaald als meest originele zeepkist.
Gaan we weer falen?
Een bekend team, ze hebben namelijk vorig jaar een Dumpert-record gehaald. Een nieuwe poging om Dumpert te halen is dit jaar niet hun uitdaging. De finishvlag wel! Met de eerste poging is wederom het laatste stukje van de schans niet gehaald, de bestuurder parkeerde zijn kist een meter voor het eind van de schans tegen de reling. De tweede poging ging wonder boven wonder beter en werd de finish gehaald…. Wie bestuurde eigenlijk het voertuig??
Gas d’r op – Jeep
Op safari, een wild avontuur. Zo zien de mannen van team Gas d’r op deze race. Ze denken dan ook dat een zeepkist in de vorm van een Jeep de uitkomst is voor een hoge score. Ruw terrein, hobbels en strobalen werden soepel ontweken en zonder problemen kwam de finish in zicht. Helaas is een Jeep geen F1 car. Anders waren ze ongetwijfeld in de prijzen gevallen.
Spa Goud
Hun teamnaam verraadt al een beetje dat zij de inspiratie hebben gehaald van de lokale goudgele bronwaterleverancier. De vorm en de beschilderingen zeggen alles. 0.0 was niet de eindtijd van deze kist, Spa Goud haalde in de eerste run een tijd van 14,65 sec. en in de tweede run een tijd van 12,85 sec. Wel een verbetering, maar nog geen laagvlieger. Wel een hele mooi kist gebouwd mannen!
Dit alles was voor mij een enorm leuke ervaring en ik heb genoten van alle klussende leerlingen. Kerels geweldig gedaan allemaal en…..OP NAAR VOLGEND JAAR!
Groet,
David Borkent
Hieronder nog een aantal filmpjes en foto’s:
